woensdag 16 oktober 2013

Daar zijn ze weer

Tegen 14:00 kwamen Toni en Craig weer thuis. Toni neemt de taak van moeder weer over. Ik ga Archie ophalen van pre-school want Danni en Charlie hebben paard-rijles en we moeten een strak schema aanhouden om op tijd bij de rijschool te zijn. Het stormt weer behoorlijk- geen regen maar een hele sterke wind buigt de bomen als rubber planten tegen de grond, de stoplichten bewegen behoorlijk heen en weer en ik voel de wind tegen de auto aan duwen.

We komen thuis en Toni heeft een mededeling: De paarden zijn te onrustig, de rijles gaat niet door. Oh Danni is ontroostbaar. Ze is een ECHTE liefhebber. Er is een alternatief bedacht. We gaan naar het zwembad in Te Awamutu, zo'n 29 km verder op. Je moet denken zo'n beetje Dordrecht - Gorinchem. We rijden er naartoe zodra de kinderen hun zwemspullen hebben gepakt- een grote tranendal toch kunnen indammen tot een korte bui!

Het is een tijdje geleden dat ik deze kant op ben geweest- grotendeels herkenbaar maar zoals overal het geval is, toch wat ' verbeteringen' en veranderingen toegepast. Het zwembad is mooi, er zijn zwemlessen in een gedeelte maar de rest mag gewoon gebruikt worden. Ik heb wel foto's maar die staan op mijn telefoon. Ik was mijn toestel vergeten. Ach het kan gebeuren.

Om 17:00 rijden we huiswaarts- de kinderen snappen dat het feest wordt vanavond. Laat naar huis betekend een ander menu dan gewoonlijk. Ja hoor, we rijden langs Domino's en halen een bestelling op voor de kinderen. Zij eten eerst, wij pas als Craig ook thuis is. Tonijn, grote dikke mooi moten heeft Toni gehaald, en (groene) asparagus wat hier net zo gewoon is als d witte in Nederland. Een groene salade en onze maaltijd is ook klaar.

Mijn rode wijn zit erin- de maaltijd zit erop, de dag nadert zijn eind. Ik sluit ook dit bericht af. Morgen is weer een dag. een bijzondere dag... oma/granddad dag. We gaan de dag in tweeën verdelen- jonge kleinkinderen en een uitje, daarna de oudste en een ander soort uitje. Het wordt een volle dag- daarna alles voorbereiden om naar het strand te gaan. Met zijn 15-en. Geweldig! Nu het weer nog.
Mogen wij onze pizza bij oma eten? Ja hoor, natuurlijk.

Welterusten allen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten