maandag 11 november 2013

Wellington- de hoofdstad van Nieuw Zeeland


Vandaag een autoloze dag. Nou ja, bijna autoloos. We reden naar het station, niet vanwege de afstand maar de tijd. We wilden graag zoveel mogelijk uurtjes in Wellington doorbrengen en de treinrit duurde 1 uur. Dus het was even opschieten geblazen na het ontbijt om bij-tijds weg te kunnen.

Op mijn lijstje stond Te Papa, HET museum van Nieuw Zeeland. Auckland heeft ook een prachtig museum- maar ik ben verliefd op Te Papa. Was er eerder geweest- net na de opening in 1998. Nog een reden om het te bezoeken was, dat Leen hier een goed en duidelijk beeld van het ontstaan, opbouw en ontwikkeling van Nieuw Zeeland zou krijgen. Veelal musea in Nieuw Zeeland zijn gratis toegankelijk. Dus een aantrekkelijk aanbeveling om waar mogelijk een museum te bezoeken en meer over het land en de mensen te leren.

Omdat Wellington nogal een drukke stad is, en niet als in Nederland, parkeren duur is, hadden wij op aanraden van Trees en Wim gekozen voor de trein. Het tarief erg gunstig en de rust en mogelijkheid tot rondkijken en genieten van de omgeving, was dit een verstandige keus. De trein leek meer op een metro- schoon, comfortabel, licht en geruisloos gleed het over de rails. De uitzichten waren schitterend mooi,  we reden vaak hoog en konden veel zien.

Eenmaal aangekomen bij het centraal station, wat trouwens een prachtig gebouw is, liepen wij richting Te Papa, langs de kade. Wellington is een haven stad, zowel als hoofdstad. Het ligt onderaan het noorder eiland. Hiervandaan vaart de boot naar het zuider eiland. Tussen de twee kusten, noord en zuid is de befaamde ' wind tunnel' Cook Straight. Wellington staat bekend als windstad en geloof me, dat is het vaker wel dan niet. In 1972 is mijn dochter Toni hier geboren en ik heb bijna twee jaar hier gewoond. Mijn Windy Wellington ervaringen kan ik me nog goed voor de geest halen.

Cook Strait is the strait between the North and South Islands of New Zealand. It connects the Tasman Sea on the northwest with the South Pacific Ocean on the southeast, and runs next to the capital city, Wellington. It is 22 kilometres (14 mi) wide at its narrowest point, and is considered one of the most dangerous and unpredictable waters in the world.
The strait is named after James Cook, the first European commander to sail through it, in 1770. In Māori it has the name Raukawa or Raukawa MoanaRaukawa may mean "bitter leaves". )





Wij liepen langs de haven gebouwen en waren niet alleen. Wellington is toch een trekpleister en er waren veel toeristen die de zelfde route liepen als wij- op weg naar Te Papa.

Aan de ene kant de business sector, en aan de andere kant kleine souvenir en kunst winkeltjes en eet tentjes langs de kade, een speeltuin en soort kermis attracties ook aanwezig. Het was gezellig wandelen.







Na een kwartiertje ongeveer arriveerden wij bij het grote gebouw van Te Papa. Alle zes verdiepingen zouden we niet kunnen bezichtigen- teveel voor een dag. We begonnen door een kopje koffie te drinken en de platte grond te bestuderen. Ik had de indeling goed onthouden en we maakten een plan van aanpak.

Er is hierover zoveel te vertellen dat ik er maar niet aan begin, Want iets weglaten zou het onrecht aandoen. Ik raad aan- ga je ooit naar Nieuw Zeeland, zet dit dan op je verlanglijstje van ' te doen'. Er zijn ook diverse websites om wat meer informatie te winnen.


We brachten een groot deel van de dag hier door. Er was zoveel te zien en beleven. Het was Labour weekend en maandag- een nationale vrije dag. De winkels waren wel open geweest maar gingen vroeg dicht. Wij liepen door de binnenstad, ik zoeken naar bekende plekjes vooral Cuba Mall en Courtney Place. Om de Beehive maar niet te vergeten... het parlement gebouw.

Cuba Mall

De Beehive
Er is nog een leuke attractie- een kabel baan. Die trekt je helemaal een heuvel op- heel hoog, zodat je kan genieten van een stadszicht zo mooi.

Deze foto heb ik van Internet gepakt.
Ook weer een leuke activiteit om gedaan te hebben. In de twee jaar dat ik in Wellington woonden is er nooit van gekomen om dit te doen.

Maar deze niet!!
Het werd wat later dan we verwacht hadden- dus ergens een warme (Turkse) hap genomen- en weer terug naar Waikanae met de trein. Al met al een leerzaam, ontspannen en leuke dag samen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten