woensdag 20 november 2013

Halloween

Het is alweer eind oktober. We zijn nu bijna een maand van huis en het eind van deze vakantie komt in zicht.

Wat ik in geen twee jaar of meer heb gehad- steekt nu de kop op, al een paar dagen. Ik heb keelpijn. Hoesten doe ik niet. Ogen doen wel zeer en loop warm en koud aan. Voel me beetje suf en belabberd. Ik wil zoveel mogelijk nog van deze dagen genieten dus druk ik alles weg- neem een aspirientje en ga gewoon door.

Terugkijkend zie ik ook wel dat: a. dit niet verstandig was en, b. dat ik met al dat gerij, in en uit de auto en verschillende temperaturen ook iets van een verkoudheid hebt opgelopen. Maar ja, ik heb afgesproken met Kylie dat ik de ochtend en deel middag bij haar zou zijn met de kleintjes. Dat wil ik niet inleveren of overslaan.

Leen blijft hangen in het appartement en heeft ook beloofd Toni te helpen met het versieren van de grote garage voor Halloween. Het wordt een buurt gebeuren. Toni woont in een  doodlopend kort laantje met een klein aantal bewoners. Voor het eerst in 20 jaar doen ze iets samen- aangespoord door Toni en Craig - voor de samenhorigheid.

Als ik bij Kylie ben is het al snel duidelijk dat ik me niet lekker voel, maar twee van de drie kleintjes zijn er ook niet lekker aan toe. We gingen naar de doctor- gelukkig kon ik Kylie van dienst zijn want met drie hummels is het een kunst om ze in de gaten te houden en de zieken te troosten. Wij waren redelijk snel aan de beurt. Toevallig heeft Summah net een doctors setje gekregen voor haar verjaardag- dus kon ze meteen zien hoe het allemaal werkt. Nou, daar was zij niet van gecharmeerd. Indi was niet lekker en werd als eerste onderzocht. Toen de doctor haar keel wilde zien en oren onderzocht ging Indi uit haar dak. Vond ze niks aan. Summah schrok van deze reactie van Indi en werd er verdrietig van- haar zusje bang en huilen, dat was niet leuk. Eenmaal klaar kreeg Indi een lolli en haar tranen verdampten onmiddellijk. Summah bleef achter haar handen schuilen, wilde geen lolli mar graag snel naar huis. Bax had er minder moeite mee- hij werkte mee en begon te giechelen toen er naar zijn longen werd geluisterd- koud dat ding.

Enfin, twee maal antibiotica en we keerden huiswaarts. Lunch- kleintjes behalve Summah op bed- en ik ging ook even plat. Leek mij een goed plan want ik wilde het feestje niet missen. Even ogen dicht en bijkomen. Nog een aspirientje, dat zou helpen. Nou, ik werd met een schrik wakker- 2  1/2 uur later. Kon nog net op tijd de meiden ophalen van school. Hoofd bonkte en zweet liep langs mijn rug. Er werd besloten dat ik naar bed zou gaan- nou ja zeg! en al die pret dan? Ik wilde mee doen, de buren ontmoeten en snoepjes uitdelen.

Leen en Toni hadden een grote klus geklaard. Alles zag er geweldig uit. Nu de gasten nog. Ik kon het echt niet langer uithouden en ben toch maar onder de dekens gedoken. Misschien om 8 uur wakker maken? nou ja, Leen zei, ga nou maar naar bed! Niemand heeft er wat aan als jij ziek bent als we naar huis moeten.



Summah was met mij meegekomen om een poosje
met de meiden te spelen. Ze ging voor het eten weer naar huis.

Alles staat klaar
Allerlei lekkerneijen


Cat woman
Charlie als Wonder Woman

Piraat Archie

Buurmeisjes

Ik heb NIETS van dat alles meegekregen. Was in een diepe slaap gevallen en net wakker te krijgen. Wat jammer- maar ja, vliegen met een verkoudheid is ook vervelend.

Ook de ouders en grootouders deden mee. Er waren 15 kinderen heb ik me laten vertellen. Leen heeft wel enorm genoten en veel leuke gesprekken gevoerd met alle buren.

Weer een ervaring rijker.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten