Bezoek aan Robyn en Phil in Napier

Marine Parade - Napier - New Zealand

Zo wakker worden- wie wil dat niet? Robyn en Phil zijn een jaar of 4-5 geleden aan deze boulevard komen wonen. Ze moesten wel voor lief nemen dat de trein achter langs het huis rijd- je moet er wat voor over hebben- en dat hebben zij.

Na een lui ontbijt zijn wij naar een kust plek gereden waar ik voorheen vaker naartoe ging met de kids om vrienden te bezoeken die hier een zomerhuisje hadden. Acht jaar geleden toen Leen hier was zijn we naar de Jan van Genten kolonie gegaan ( Gannet Colony, Cape Kidnappers) en geluncht in een wijngaard. Het weer was toen warmer- februari- en dat zit er vandaag niet in- buiten eten.

Waimarama Beach, steeds meer populair bij stadsbewoners. Een plek om tot rust te komen en van de drukte te ontsnappen. Ja, ook in New Zealand kan het druk zijn. In de rij staan bij kassas, parkeer plekken zoeken, stoplichten en files. Ze hebben het allemaal. Alleen wat meer uitgespreid.

Je waant je echt in een tropisch paradijs met al die mooie palmbomen.
Alleen de temperatuur was er die dag niet naar!

Enfin, hoewel de wind aanwezig was, was het aangenaam om op het strand te zijn. Druk - nee helemaal niet. Het was een gewone door de weekse dag, wij hadden vakantie maar de rest van de bevolking niet. Robyn en Phil hadden vrij genomen van hun zaak- een video verhuur bedrijf. Het uitzicht op weg hiernaartoe en weer terug was ook weer adembenemend.

Je zou bijna bij elke heuvel en bocht kunnen stoppen voor een foto of even het uitzicht bewonderen. Toch maar de toerist uithangen- en uitstappen.

Beneden de baai van Waimarama Beach

Ja hoe kan het anders - uitzicht aan de overkant

Het was inmiddels tijd voor koffie- het werd er niet warmer of kouder op maar we hadden wel lang genoeg op het strand gestaan en gelopen- terug het gehucht in, het is geen dorp, of misschien wel maar alleen één winkel van betekenis, die was wel open maar nog niet klaar voor het seizoen. Het aanbod minimaal- de koffie wel lekker en warm. Geen gebak bij de koffie dus!

Ja ik weet het, Leen sluit net zijn ogen- hij heeft het wel naar zijn zin, geloof dat maar.

Een leuke poster- zegt het helemaal over Waimarama.

Phil zijn pie and chips. 

en Leen zijn 'half a pint'  bier!

Onze toeristische tocht ging weer verder- nu richting Havelock North. Een mooi stadje met grote en dure huizen. Een gezellig ingericht winkel gebied en nog leuker, want het was inmiddels 13:30, een hele mooie Irish Pub. Het gebouw op ontwerp van een echte Irish Pub uit Ierland. Ook van binnen erg sfeervol. De keuken was echt op z'n Iers en de gerechten waren uitstekend voor een warme lunch.

Emma, 1 week jonger dan kleinzoon Bax

Jody met Ben - ong 20 maanden

Wij keerden terug naar Napier en brachten een bezoek aan Jody de jongste dochter van Robyn en Phil. Zij is ook als logee bij ons in Papendrecht geweest en het was leuk om haar nu te bezoeken in haar huis en kennis te maken met haar twee kinderen Ben en Emma. En wat een schatjes. Ik ken Jody al haar leven lang. Heb haar ook in mijn armen gehad als pas geborene. Nu waren haar twee kindjes aan de beurt. Dat was voor mij een zeer bijzonder en mooie ervaring.

Nog een stop- de stad van Napier. Mijn voormalige man, Bruce en ik,  hebben hier een coffee lounge gehad, The Balcony geheten. Bestaat al een tijdje niet meer maar het gebouw is nog steeds in gebruik. Zou het graag nog eens willen zien- en leuk om te kijken hoe de stad zich de afgelopen jaren heeft ontwikkeld.

Balcony Coffee Lounge

Een tropische uitstraling

Napier is een mooie stad. Heeft ook zijn tragische geschiedenis- in 1931 op 1 februari ( video clip) van dat jaar- bijna volledig plat gegaan in een vreselijke aardbeving die het leven koste van zo'n 256 mensen. Veel voor die tijd toen het stadje nog maar klein was. De wederopbouw heeft zo zijn voordelen gehad - de stad staat bekend om zijn Art Deco stijl gebouwen en daaromheen wordt er elk jaar een speciaal weekend georganiseerd. Staat erg bekend als een ' daar moet je een keer geweest zijn' activiteit.

We hebben rond gewandeld. De binnenstad is mooi geworden. Veel over nagedacht.

We werden voor de tweede keer verwend met nog een feestelijke maal. Jody, haar man Josh en kindjes kwamen mee eten. Ze brachten een fles 'bubbly' mee- van hun trouwen. Ik kon er niet bij zijn en ze had een fles voor ons bewaard. Wetend dat ik ooit weer een keertje op bezoek zou komen. Terwijl Robyn het eten aan het voorbereiden was gingen de twee opa's met Ben wandelen langs het strand aan de overkant.

Wat een gezellige avond en mooi slot aan ons bezoek aan huize Ward. Meer hadden ze niet kunnen doen om het ons naar de zin te maken. Geweldig!

Afscheids diner!

Josh maakt de fles met ' bubbles'  open.